درختی می نشانم…

” دارگون” یک فکر بود! شبیه نقطه آغاز تمام کارها. خشت اول برای ایجاد محل تلاقی ایده و نگاه. جایی نه فقط برای عرضه که به قصد همراهی. همراهی با هنرمند و هنردوست. یک گام، اما مقید به حفظ شاءن و ملزم به ادای احترام. ادای احترام به تمام گام هایی که پیشتر برداشته شده و نثار محبت و دوستی به قدم هایی که برداشته خواهند شد. چرا که باور داریم این مسیر  با عشق آغاز و با احترام به سرانجام خواهد رسید.

“دارگون” به سان اسمش روئید!

شبیه یک درخت، بی تکلف و سبز…

شبیه یک خانه، آرام و صمیمی. با یکی دو قرار جدی بین خودمان! که بار و برش اگر زیاد شد سر خمیده بماند و عرصه و اعیان اگر گسترد، از سادگی و صمیمیتش ذره ای کاسته نشود.

“دارگون” از پس سالها نگاه کردن شکل گرفت، نگاه به هر دو سوی بوم! زندگی هنر و هنر را زندگی کردن…

بنا داریم در “دارگون” فاصله ها را کم کنیم. بستری تازه برای ارائه آثار هنری با هدف ایجاد پیوند میان هنرها.

” دارگون” یک گالری است؛ اما با مختصات احساسی یک خانه طراحی شده! چرا که می خواستیم جریان گرما و صمیمیتی شبیه خانه در آن برقرار باشد. با آرامش و امنیتی قابل لمس برای همه. هنرمند، علاقمند و حتا رهگذری به ظاهر ناآشنا با آنچه ارائه میدهیم. که به یک فنجان چای ساده و یک دنیا خلاقیت جاری در خط و نقش و رنگ میهمانمان شود و شاید اندک زمانی بعد هواداری تمام قد و هنردوستی شیفته …

امید شمس

آرش رئیسیان